اثرات مثبت و منفی گردشگری
اثرات مثبت و منفی گردشگری چه از بعد اقتصادی و چه از ابعاد اجتماعی و زیست محیطی، مقوله ای است که ذهن بسیاری از کارشناسان این صنعت را به خود مشغول داشته.
بررسی این اثرات در نقاط مختلف جهان قبل از اجرای هر پروژه مبتنی بر صنعت توریسم، می تواند راهکارهای کاربردی بسیاری را پیش روی صاحبان کسب و کار در این صنعت قرار دهد و دورنمای شفافی از نتایج حاصل از اجرای پروژه ها و طرح های مبتنی بر صنعت گردشگری را برای فعالان این صنعت و ذینفعان این طرح ها آشکار سازد.
گردشگری می تواند منافع اقتصادی و اجتماعی بسیاری به همراه داشته باشد. به ویژه در مناطق روستایی و کشورهای در حال توسعه، این صنعت اهمیت بسیار بالایی به لحاظ توسعه اقتصادی و اجتماعی دارد.
گرچه گردشگری انبوه همیشه با اثرات منفی بیشتری همراه بوده است.
پروژه های مبتنی بر صنعت گردشگری تنها در صورتی می توانند پایدار باشند، که با دقت مدیریت شوند. به طوری که اثرات منفی بالقوه آن بر جوامع میزبان و محیط زیست نباید بر منافع مادی حاصل از آن پیشی بگیرد.
در این مقاله قصد داریم تا به اختصار به بررسی اثرات مثبت و منفی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی گردشگری بپردازیم.
اثرات مثبت اقتصادی
گردشگری باعث ایجاد فرصت های شغلی جدید می شود، چه بسیار مشاغلی که به طور مستقیم با این صنعت در ارتباط هستند و یا به طور غیر مستقیم در بخش هایی مانند حمل و نقل و خرده فروشی تحت تاثیر این صنعت قرار می گیرند.
زمانی که افراد دستمزد خود را صرف استفاده از کالاها و خدمات گردشگری می کنند، فرایندی تحت عنوان “اثر چندگانه” به وقوع می پیوندد که مشاغل بیشتری را ایجاد می کند.
صنعت گردشگری همچنین فرصتهایی را برای ایجاد مشاغل کوچک مقیاس به وجود می آورد، که به ویژه در جوامع محلی بسیار اهمیت دارد و تاثیر آشکاری بر اقتصاد بومی خواهد داشت و منجر به ایجاد درآمد مازاد ناشی از دریافت مالیات می گردد. مثل مالیات های فرودگاهی و مالیات های هتلی که می تواند در این مناطق منجر به تاسیس مدارس، خانه سازی، و بیمارستان بشود.
اثرات منفی اقتصادی
گردشگری موفق به ایجاد یک زیرساخت پایه متکی است، مانند احداث جاده ها، مراکز بازدید و هتل ها.
هزینه احداث این گونه زیرساخت ها معمولا بر عهده دولت هاست و این امر منجر به دریافت مالیات می گردد.
مشاغلی که در بخش گردشگری ایجاد می شوند، معمولا فصلی هستند و درآمد ناچیزی از آن به کارکنان پرداخت می شود. با این حال گردشگری می تواند باعث افزایش نرخ مایملک بومی شده و هزینه کالاها و خدمات را نیز افزایش دهد.
درآمد حاصل از گردشگری همیشه به منظور منفعت جوامع محلی استفاده نمی شود. مثل پولی که در شرکت های عظیم بین المللی و هتل های زنجیره ای نشت می کند.
مقصد هایی که وابسته به گردشگری هستند، می توانند به شدت تحت تاثیر رویدادهایی مانند تروریسم، بلایای طبیعی و رکود اقتصادی نیز قرار بگیرند.
اثرات مثبت اجتماعی
بهبود بخشیدن به زیرساخت ها و امکانات جدید تفریحی که از گردشگری حاصل می شود، به نفع جامعه محلی نیز هست.
گردشگری افراد را به حفظ آداب و رسوم سنتی، صنایع دستی و جشنواره ها ترغیب می کند. در نتیجه ی آن هویت بومی و غرور مدنی در جامعه بومی یک سرزمین به وجود می آید.
تعامل بین جامعه میزبان و مهمانان که همان گردشگران هستند نیز، درک فرهنگی بهتری را ایجاد می کند و همچنین می تواند به افزایش آگاهی جهانی از مسائلی نظیر فقر و نقض حقوق بشر کمک کند.
اثرات منفی اجتماعی
رفتار بازدید کننده می تواند تاثیر منفی بر کیفیت زندگی جامعه میزبان داشته باشد. به عنوان مثال: مشکلات استعمال مواد مخدر و مشروبات الکلی، فحشا و افزایش سطح جرم، همه اینها معضلاتی است که در نتیجه ورود گردشگر به یک جامعه، بدون مدیریت صحیح رخ می دهد.
گردشگری حتی می تواند بر حقوق بشر نیز اثر بگذارد. مردم محلی در بعضی مناطق از سرزمین مادری شان آواره می شوند تا صاحبان کسب و کار بتوانند در آن مناطق هتل های جدید تاسیس کنند و یا از سواحل آن برای گردشگران استفاده کنند. تعامل با گردشگران، در صورتی که گردشگران حوزه و حدود رفتارهای خود را رعایت نکنند و احترام به فرهنگ جوامع را از یاد ببرند، همچنین می تواند منجر به فرسایش فرهنگ ها و ارزش های سنتی شود.
اثرات مثبت زیست محیطی
گردشگری، به ویژه اکوتوریسم و گردشگری مبتنی بر طبیعت، به حفاظت حیات وحش و منابع طبیعی مانند حفاظت از جنگل های بارانی، که در حال حاضر به عنوان سرمایه ها و میراث گردشگری شناخته می شوند، بسیار کمک می کند.
توسعه گردشگری همچنین موجب می شود تا درآمد حاصل از ورود گردشگر به پارک های ملی و سایت های حیات وحش، صرف هزینه های نگهداری آن ها شود. همچنین با ایجاد منابع جایگزین کسب درآمد مثل اشتغال به عنوان راهنمای محلی، تا حد ممکن از ماهیگیری و جنگل زدایی در کشورهای در حال توسعه پیشگیری می شود.
اثرات منفی زیست محیطی
گردشگری به دلیل استفاده بیش از حد از منابع طبیعی و فرهنگی، مانند تهیه آب مورد نیاز اقامتگاه ها، استفاده بیش ار حد از سواحل، تخریب صخره های مرجانی و سایت هایی که میراث طبیعی و فرهنگی هستند، همه منابع موجود را تهدید می کند و باعث افزایش آلودگی از طریق افزایش ترافیک، تولید زباله، تولید فاضلاب و افزایش آلودگی های صوتی می شود.
ترجمه از سایت: traveltips.usatoday.com